Dość łatwo się domyśleć, że recenzowana tu książka wykłada bardzo znaną przypowieść Jezusa z Ewangelii Łukasza 15. Po pobieżnym przejrzeniu pozycji, Bóg Marnotrawny wydaje się wielką triadą nieporozumień: Jak Bóg może być marnotrawny? Dlaczego ta książka w całości jest o pobożnym, starszym synu, skoro tak mało jest o nim napisane w Piśmie Świętym? I w końcu: Dlaczego tak niewiele jest tu o grzesznym bracie?
Właśnie z racji swojej nieoczywistości podoba mi się ta książka. Od lat przypowieść o synu marnotrawnym jest upraszczana i spłycana w przekazywanych nam materiałach chrześcijańskich! Jeśli omijałeś przypowieść o synu marnotrawnym, myśląc, że wiesz już o niej wszystko (tak jak ja), to popełniłeś błąd, który da się jednak naprawić; ).
Klucz do zrozumienia przypowieści jest zawarty kilka wersetów przed wspomnianym fragmentem Pisma. Właściwym adresatem Ewangelii Łukasza 15,11-32 są ludzie wierzący, którzy w swojej sprawiedliwości zapominają o Bożej łasce i krzyżują niemiłosiernie wszystko co nieświęte, zapominając o miłości będącej podstawą Nowego Testamentu. Tak, ta książka jest do nas chrześcijan, którzy obrastamy czasem w pychę, denerwując się na ludzi, którym Bóg okazuje niezasłużoną łaskę. Myślę, że nawet jeśli uważasz się za osobę nie związaną sztywnymi powrozami religii, będziesz mógł w większym lub mniejszym stopniu zidentyfikować się z prezentowaną postacią- ku przestrodze lub ku poprawie siebie. Bóg Marnotrawny opowiada o wierzących tak pewnych swojej pozycji i dobrego postępowania, że aż zapominających o zasadach Królestwa Bożego i ustanawiających własne. Okazuje się, że obaj bracia byli tak samo daleko od ojca pomimo tego, że jeden z nich zawsze mieszkał w domu rodzinnym. Przypowieść o synu marnotrawnym to tak jakby opowieść o uczynkach i łasce.
Idąc dalej i głębiej w tekst Biblii, rozbierając przypowieść na najmniejsze cząstki materii znane naukowcom, Timothy Keller wskazuje nam standardy, jakimi kierować się powinni starsi bracia, ażeby stać się biblijnymi – czyli prawdziwymi starszymi braćmi.
Po przeczytaniu Boga Marnotrawnego, jestem pod wrażeniem samej osoby autora. Timothy Keller jest przecież apologetą (znany nam z książki „Bóg – Czy są powody, by wierzyć”), czyli bez wątpienia intelektualistą, który potrafi sprytnie dostrzegać szczególiki i wywodzić z nich trafne spostrzeżenia. Recenzowaną pozycją, jak i innymi, udowodnił tą cechę osobowości. Autor trafnie ilustruje w wielu miejscach swoje rozważania przykładami z literatury i filmów świeckich (rzadko się to spotyka w kręgach chrześcijańskich) oraz swobodnie powołuje się na nauczania innych chrześcijan, przez co jawi się człowiekiem bardzo oczytanym. Jednym zdaniem: rewolucyjna książka, rewolucyjny autor: ).
Na pytanie o marnotrawność Boga co prawda rzuciłam nieco światła, ale w pozostałej części pozostawiam je owiane tajemnicą, która zostanie wyjawiona tym, którzy zechcą zagłębić się w książkę.
Wydawnictwo: Friendly Books, Data wydania: 2013
Autor: N.M.
